Met behulp van robotchirurgie voeren gespecialiseerde chirurgen complexe operaties nauwkeuriger uit, met meer flexibiliteit en controle dan bij conventionele operatietechnieken. Voor procedures worden één of meer “toegangspunten” gebruikt – de incisies om de instrumenten in te brengen. Chirurgische robots zijn er in verschillende soorten en maten. Er zijn bijvoorbeeld handgereedschappen voor één specifieke procedure, soms met meerdere ingebouwde aandrijfsystemen. Maar er zijn ook vaste, meerassige robotsystemen die universeel inzetbaar zijn voor allerlei medische procedures. Deze systemen bestaan uit meerdere robotarmen met precisie-instrumenten, voorzien van hoogwaardige camerasystemen die direct in de patiënt werken, en een computergebaseerd systeem om de robot aan te sturen. Door vooruitgang op het gebied van kunstmatige intelligentie en augmented reality zal het gebruik van dit soort operatierobots alleen nog maar toenemen.
Er zijn allerlei verschillende systemen en concepten. Afhankelijk van het gebruik en de operatie die moet worden uitgevoerd, kunnen operatierobots worden onderverdeeld in verschillende categorieën. De belangrijkste zijn robots met bewegende armen, SCARA-robots, robots op drie of zes poten, en slangvormige robots. Om de bewegingen van de aandrijvingen over te brengen naar de robotgewrichten en de uiteindelijke gereedschappen, worden vaak draden en katrollen of tandriemen gebruikt. De uiteindelijke gereedschappen zijn onder andere grijpers, tangen, scharen of elektrochirurgische instrumenten. Het is van essentieel belang dat de aandrijvingen hiervoor weinig speling hebben en een nauwkeurige aansturing, die nooit aan het doel voorbij schiet. Vaak wordt dit bereikt door de bewegende componenten mechanisch voor te spannen, en door een passend geoptimaliseerde motion control.
Voor de aandrijftechniek betekent dit dat aandrijvingen met een uitzonderlijk goed aanstuurgedrag heel nauwkeurig en betrouwbaar moeten werken tijdens de operatie en dat ze altijd continu het volledige koppel moeten leveren, ook bij stilstand. Daarnaast is een compact ontwerp belangrijk, zodat meerdere aandrijvingen zo dicht mogelijk bij de verbinding met de draden kunnen worden geplaatst. De ideale keuze voor deze toepassing zijn borstelloze aandrijvingen met een tandwielkast en encoder, eventueel met een motion controller.
In systemen met haptische feedback kan de chirurg de weerstandsvariaties tussen hardere en zachtere weefsellagen voelen tijdens de operatie. Dit voorkomt letsel aan zenuwen, bloedvaten en zacht weefsel. Om ervoor te zorgen dat de kracht die de hand van de chirurg uitoefent, zo nauwkeurig mogelijk overeenkomt met de kracht die wordt uitgeoefend op het weefsel waarop wordt geopereerd, moet het aandrijfsysteem in 4 kwadranten werken met aandrijvingen zonder restkoppel.
Onze krachtige motorfamilies met kernloze technologie of in uitvoeringen met een ijzeren kern werken perfect samen met ons uitgebreide assortiment tandwielkasten, encoders, speed controllers en motion controllers. Ze zijn ideaal geschikt voor veeleisende robotica-toepassingen binnen de geneeskunde, maar ook op vele andere gebieden.
