Carrière Press Inkoop
Carrière Press Inkoop
DC-motoren van FAULHABER als efficiënte aandrijving voor draagbare infuuspompen

Veel mensen beseffen niet dat het menselijk lichaam tot 85% uit water kan bestaan. Het is dus geen wonder dat een van de eerste behandelingen voor traumapatiënten, inclusief gewonde soldaten, een gecontroleerde vloeistoftoevoer is. Daarbij gaat het vaak om grote hoeveelheden. Conventionele infuuspompen zijn vaak ontworpen om nauwkeurig kleine hoeveelheden af te geven. Dat is een probleem, want 100 milliliter verspreid over meer dan een uur is bijvoorbeeld niet voldoende bij acuut trauma. Het Amerikaanse Leger was daarom op zoek naar een compacte, draagbare pomp voor in het veld die 100 ml per minuut kan leveren. Infusion Dynamics (nu Zoll Medical Corp.) gebruikte motion control en efficiënte, DC-motoren met hoog koppel van FAULHABER om deze pompen te bouwen.

Het design bestaat uit een modulaire pomp met een wegwerpcartridge op de bovenkant, de medicatiecassette. Het apparaat werkt op 6 AAA-batterijen die in totaal 9 V leveren. Het doel van het leger was om een gewonde te kunnen behandelen zonder de batterijen te verwisselen. Het uiteindelijke design kan 8 tot 10 uur werken op volle snelheid en zo zonder batterijwissel zelfs meerdere patiënten van een infuus voorzien.

DC-motoren van FAULHABER als efficiënte aandrijving voor draagbare infuuspompen
Een gaffel wordt heen en weer bewogen door een excenternok en duwt eerst de ene buis in en vervolgens de andere, om zo vloeistof te pompen. (Afbeelding: Zoll Medical)
DC-motoren van FAULHABER als efficiënte aandrijving voor draagbare infuuspompen
De Power Infuser bestaat uit een pompeenheid als basis met een wegwerpcartridge erbovenop. (Afbeelding: Zoll Medical)

Efficiëntie als prioriteit

Het mechanische gedeelte van de pompeenheid is opgebouwd uit een frame van geanodiseerd aluminium met een gaffel erop, met onderaan twee flensen in een vorkconfiguratie. De cartridge op deze gaffel bestaat in principe uit twee parallelle buizen van transparant plastic, met elk een passieve terugslagklep aan de tegenovergestelde uiteinden. Zo ontstaat een doorstroming in één richting als de buizen worden samengedrukt. De vork aan de onderzijde van de gaffel is over een roterende excenternok gepositioneerd, die de vork heen en weer laat bewegen. Hierbij duwt een rand aan de bovenkant van iedere zijde steeds de cartridgebuis erboven in. Hierdoor wordt vloeistof uit de cartridgebuis in de infuuslijn van de gewonde geperst.

Voor een maximale batterijduur lag de focus van de ontwerpers op de efficiëntie van hun design. Iedere keer dat de buis wordt samengedrukt, slaat deze potentiële energie op. Als de vloeistof naar buiten wordt geduwd, wordt deze potentiële energie omgezet in kinetische energie. De expansie van de lege buis geeft namelijk extra energie voor de verplaatsing van de gaffel naar de andere kant, waar hij begint met het induwen van de andere buis. Michael Loughnane, één van de ontwerpers en nu directeur van Instech Labs: “Het systeem werkt ongelooflijk efficiënt. Als je maar één buis gebruikt, krijg je bij een bepaald vermogen een bepaald debiet. Maar als je dan nog een buis toevoegt, verdubbel je het debiet, terwijl daar maar heel weinig extra vermogen voor nodig is. Die gebalanceerde pompactie passen we toe om een maximaal efficiënt mechanisme te creëren.”

De pomp is zo ontworpen dat de beweging een buis nooit compleet afsluit. Dit soort occlusie, zoals je wel ziet in peristaltische pompen, verbruikt energie – voor de compressie, maar ook om de terugslag te beheersen. In het cartridgelichaam is een apart luchtfilter ingebouwd. Het bestaat uit één hydrofiel membraan en één hydrofoob membraan. Lucht wordt door het hydrofobe membraan naar buiten gedwongen. Zo voorkomt dit deel van de cartridge dat er luchtbellen in de infuusslang komen. Medeontwerper Kenneth Cook: “Je kan de zak op de grond laten vallen, en dan pompt het systeem alle lucht weg en gaat vervolgens verder met het pompen van de vloeistof in de zak.”

Voor de aandrijving van de gaffel zochten de ontwerpers een DC-motor die voldoende koppel kon leveren voor de compressie van de buizen, maar die tegelijkertijd klein genoeg was voor de beperkte ruimte van de pomp. En het allerbelangrijkste: de aandrijving moest efficiënt werken. Loughnane licht toe: “Met een wiskundig model hebben we de beste overbrengverhouding en het optimale toerental bepaald. Vervolgens hebben we de aandrijving geselecteerd die hier het beste aan voldeed.” De keus van het ontwerpteam viel op een servomotor van FAULHABER van 31 millimeter, met een diameter van 13 millimeter. Deze werd uitgerust met een tandwielkast van 15 mm voor een reductieverhouding van 76:1. “We hebben ook andere bedrijven benaderd. Van alle motoren die we hebben getest, waren die van FAULHABER het meest efficiënt” voegt hij toe.

Hun eerste prototypes draaiden op 9 V, maar ze ontdekten dat ze een efficiëntere performance konden bereiken door een 12 V-model te ondervragen. “Het stroomverbruik van de motor is meestal beter als je niet helemaal aan het maximum zit” zegt Loughnane. “Daarom is dit ontwerp efficiënter dan wanneer je een ontwerp voor 9 V neemt en het ook op de volledige 9 V laat draaien.” De ontwerpers voerden één aanpassing door voor de aandrijving, met een extern lager aan het distaal einde van de as als extra ondersteuning.

DC-motoren van FAULHABER als efficiënte aandrijving voor draagbare infuuspompen
De infuuspomp op basis van motion control (het zwarte kastje dat aan de pols van de patiënt is bevestigd) kan tot 100 ml vloeistof per minuut toedienen aan patiënten met acuut trauma.

Controle behouden

Het mechanische design stond, maar het volgende probleem was de aansturing. De infuuspomp mocht geen elektromagnetische straling afgeven. Een conventionele microprocessor was dus geen optie. In plaats daarvan kwamen de ontwerpers uit bij een analoge besturing op basis van feedback over de tegen-elektromotorische kracht. De selectieknop voor de pompsnelheid zorgt voor een bepaalde spanning, die de versterkte tegen-elektromotorische kracht van de motor moet matchen. Het analoge circuit varieert het aandrijfsignaal naar de motor afhankelijk van het resultaat. Zo ontstaat een toerentalregeling met gesloten lus.

“De constante van de tegen-elektromotorische kracht laat ons weten hoe snel de motor draait,” zegt Loughnane. "Eén van de mooie dingen aan de motoren van FAULHABER is dat deze constanten ruim binnen de 10% vallen die ze claimen. Ze presteren zelfs nog veel beter. Als ze van motor tot motor verschillend zouden zijn, zou dat een probleem zijn. Maar de score is niet alleen goed, maar ook iedere keer vrijwel gelijk.”

Om nog meer efficiëntie te behalen stuurt de toerentalregeling de motor alleen maar voorwaarts, zonder te proberen om de snelheid door de hele cyclus constant te houden. In plaats daarvan laat het circuit de motor elektrisch gezien vrijdraaien als hij na de maximale compressie net wat sneller gaat door de opgeslagen potentiële energie.

Een extra voordeel van deze benadering van de aansturing is, dat de stroom die vereist is voor de motoraandrijving samenhangt met de mate van occlusie in de buizen. Als de stroom dus boven een bepaalde drempelwaarde stijgt omdat de pomp verstopt is, schakelt de eenheid zichzelf automatisch uit. Ook als er te dunne naald op de infuusslang zit, zodat er druk ontstaat door de tegenstroom, stopt het systeem. Loughnane geeft aan dat naalden van 18 gauge optimaal zijn voor traumapatiënten. De automatische stop kan vergissingen voorkomen.

Het design bevat ook twee roestvrij stalen pinnen die de geleiding in de vloeistofbaan meten. Als het filter niet goed werkt en er lucht in de slang komt, neemt de weerstand toe – en ook dan stopt de pomp. De hospik moet dan in actie komen om de lucht uit de slang te laten en de pomp opnieuw op te starten. Ook kan de meter detecteren of de juiste vloeistof wordt gebruikt – een zoutoplossing of een andere oplossing met een fysiologisch zoutgehalte.

Producten

DC-micromotoren
1331 ... SR
Edelmetaalcommutatie
Gegevensblad (PDF)
Belangrijkste eigenschappen
Nominale spanning:
6 ... 24 V
Nominaal koppel tot:
3.44 mNm
Toerental bij nullast tot:
10700 min⁻¹
Blokkeerkoppel tot:
11.2 mNm
Diameter:
13 mm
Lengte:
31.2 mm
Series 1331 ... SR
Meer informatie

Aanbevolen inhoud

Hier vindt u externe materialen van YouTube bij dit artikel. Klik om ze te bekijken.

Ik ga ermee akkoord om externe inhoud te zien. Ik ben me ervan bewust dat mijn persoonlijke gegevens kunnen worden gedeeld met externe platformen. Raadpleeg voor meer informatie ons privacybeleid.